Langs Water

“van Basel naar de Bodensee en langs de Rijn “

Kilometer

Dagen

Uren

Gemiddelde km/u

In 2010 zijn we opnieuw gaan fietsen. Omdat we al een tijdje zaten te kijken om een rondje Bodensee te doen, komen we met het plan om met de trein naar Basel te gaan en vandaar langs de Rijn naar de Bodensee te fietsen. Daarna doen we een rondje Bodensee. Eenmaal terug bij Konstanz is het dan de bedoeling om met het veer over te steken naar de overkant en naar Friedrichshafen te rijden. Vanaf dat punt pakken we dan de “Reitsma route naar Rome”, maar dan terug naar Nederland. Tegen de tijd dat we dan bij Roermond komen kunnen we altijd nog de beslissing nemen om naar huis te rijden via België of de route te volgen. We hebben weinig kilometers als voorbereiding gereden, eigenlijk zo goed als niets. Eenmaal een rondje van zo’n 60km. Vandaar dat het ons verstandig lijkt om de route naar de Bodensee via de “Duitse” kant te rijden. Na bestudering van de route lijkt deze kant het makkelijkst te rijden met weinig klimmen. Nadat we het rondje Bodensee gereden hadden hebben we de geplande route omgegooid en rijden terug naar Basel via de “Zwitserse” kant. Vanaf daar zakken we de Rijn af totdat de “Reitsma” route hier ook komt. Daar pakken we de route dan op en rijden via Vlodrop naar Neerpelt in België, naar Nicole d’r ouders. Hier nemen we dan de LF5 “Vlaanderen Fietsroute” naar Brugge en daarna de LF1 “Noordzee Route” naar huis. We hebben deze route maar de naam meegegeven “Langs Water”, dit vanwege het feit omdat we veelal langs rivieren, meren, kanalen en zee gereden hebben. We hebben de volgende routeboekjes meegenomen: Reitsma’s Route naar Rome – deel 1 – Amsterdam-Bregenz, Rhein-Radweg – Teil 1, Rhein-Radweg – Teil 2 (in Basel gekocht), Bodensee-Radweg, Vlaanderen Fietsroute, LF1 Noordzeeroute. Verder nog een Michelin kaart van Zuid-Duitsland en een kaart met alle LF route’s van Nederland. De tickets voor de trein hebben we gekocht via de Fietsvakantiewinkel. Bovengenoemde routeboekjes kunnen ook gekocht worden via de fietsvakantiewinkel. In ons verslag staan enkele foto’s. Een grotere selectie staat in ons online fotoalbum.

Dag 0, zondag 4 juli 2010: van Amsterdam naar Basel (per trein)

Vertrek: 21.15 | Aankomst: 07.00 Om 18.30 vertrekken we op de fiets vanuit Voorhout naar Leiden om daar de trein te pakken richting Amsterdam. Daar vertrekt onze trein om 20.30 naar Basel. Op Leiden station kopen we de kaartjes en gaan daarna naar het perron. Als de trein uiteindelijk moet komen wordt er omgeroepen dat de trein met pech nog in Den Haag staat en het onduidelijk is wanneer deze komt. Dat begint al goed. We hebben wel een uurtje speling ingepland, maar op deze manier is die snel weg. Gelukkig komt net de sneltrein via Haarlem naar Amsterdam eraan, dus nemen we die maar.

Aankomst op station Basel SBB

In Amsterdam aangekomen moeten we naar perron 11. We komen aan op perron 1 dus moeten we de lift nemen naar beneden en daarna weer naar boven. De lift ligt aan het eind van het perron en is behoorlijk klein. De fiets past er net aan in als je het stuur dwars zet. Rolph moet zelfs een voortas van zijn fiets halen om zijn fiets er helemaal in te krijgen. Afijn, eenmaal aangekomen op perron 11 staan er nog meer fietsers die ook de trein naar Basel nemen en is het wachten op de trein. Die laat op zich wachten. Sterker nog, hij komt niet aan op perron 11 maar op perron 9 horen we. Dat is balen en de paniek slaat toe bij iedereen met een fiets. Hoe komen we zo snel mogelijk met z’n allen van het ene naar het andere perron. Aangekomen op het andere perron blijkt dat onze trein wat vertraging heeft en pas tegen 21u zal aankomen. Als de trein aankomt gaan we de trein in en hangen deze in de speciale haken die daarvoor bestemd zijn. Als eenmaal onze fietsen hangen en we alle tassen hebben verzameld komt de volgende verrassing. Ons rijtuig waar onze slaapcabine in zit, is niet aanwezig. Het blijkt dat in totaal 11 personen ergens anders in de trein ondergebracht moeten worden. Gelukkig lukt dat en we worden zelfs geüpgrade naar een luxere slaapcabine. Hoewel luxer moeten we deze nog steeds delen met 2 andere personen. Die zijn er nog niet, maar stappen later in op een tussenstop. Vervelende van de cabine is wel dat de bedden al uitgeklapt zijn en we dus niet lekker kunnen zitten. We besluiten de bovenste twee bedden te nemen om te slapen aangezien je dan tenminste nog redelijk kan zitten. Vanaf huis hadden we wat kaasblokjes meegenomen en een fles wijn. We maken er maar het beste van. Tegen 23u kruipen we maar in bed en proberen wat te slapen. Om 6u worden we gewekt zodat we nog genoeg tijd hebben om alle spullen bij elkaar te pakken en naar de fietsen te gaan. Het rijtuig waar we uiteindelijk de slaapcabine hebben gekregen heeft nog meer cabines. O.a. 2 persoonscabines, maar ook eerste klas cabines waar gewone stoeltjes in staan waar je in kan zitten. Een stel dat eerder moet uitstappen zegt dat we daar zolang wel even kunnen zitten. Ze hebben ook ontbijt gehad, maar hadden de flesjes jus-d’orange laten staan. Deze hebben wij maar even genuttigd. Om 7u komt de trein aan in Basel. We halen de fietsen uit de trein en hangen alle bagage eraan. In Basel is het om deze tijd al 21gr, dat belooft wat voor de rest van de dag.

Dag 1, maandag 5 juli 2010: van Basel naar Waldshut

Uitzicht over Basel

Op Basel station is het even zoeken welke kant we op moeten. We lopen eerst de verkeerde kant uit in de stationshal. Als we eenmaal buiten zijn gaan we op goed geluk een kant op, naar we de denken, richting Rijn. Daar moeten we uiteindelijk de route oppakken. De richting die we opgaan blijkt toch niet de goede te zijn en na een goede kilometer draaien we om en rijden terug naar het station. Bij het station aangekomen gaan we nu de goede kant op en na ongeveer een minuut of tien steken we de Rijn over en gaan via de noordoever verder. Na nog geen kilometer gereden te hebben worden we staande gehouden door een non op een fiets met bagage. In het Engels vraagt ze of we haar kunnen helpen. We antwoorden terug in het Engels en het eerste wat ze daarna vraagt of we uit Nederland komen. Dat blijkt zij ook te zijn dus onze conversatie gaat verder in het Nederlands. Het blijkt dat de dame op weg is naar Jerusalem! Ze is vanaf Maastricht per fiets gekomen en wil nu via de Zwitserse kant naar de Bodensee een vriendin opzoeken. We leggen haar uit dat ze dan naar de andere oever moet gaan en dan verder de Rhein route moet volgen. Op de vraag wanneer ze denkt aan te komen in Jerusalem krijgen we als antwoord: “Alleen onze lieve Heer weet dat”. Wel zegt ze dat ze niet door Turkije wil gaan, dit vanwege de honden en de mannen. “Je bent toch een vrouw alleen” zegt ze. We wensen haar succes met haar reis en gaan weer verder. Na een 6-tal kilometers fietsen gaan we de grens met Duitsland al over en vervolgen we onze weg. In Rheinfelden stoppen we voor een kopje koffie. Het is inmiddels 9u en we hebben er al zo’n 20km opzitten. Bij de koffietent kleden we ons ook om in fietskleding. Dit hadden we nog niet gedaan. We nemen een eierkoek die we van huis hadden meegenomen en zo kunnen we er weer even tegen. Tegen 11.15u en na ong. 40km stoppen we voor een broodje en wat drinken (ook van huis meegenomen). Het is inmiddels behoorlijk warm en zonnig en daarom smeren we ons maar in met zonnebrand. De warmte is dusdanig dat we om 12u besluiten om maar weer even te stoppen en gaan op een bankje in de schaduw zitten. We blijven een uurtje zitten en vallen beide bijna in slaap. Door de weinig slaap van afgelopen nacht en de warmte zijn we toch wel vermoeid geworden.

Houten brug bij Bad Säckingen

We besluiten om door te rijden naar de camping die we hebben uitgezocht voor vandaag, wat nog ongeveer 17km fietsen zou zijn. Dat klopt inderdaad en rond 14u komen we bij de camping aan. De tent-weide ligt op dat moment nog in de zon, maar er wordt ons verteld dat straks de zon wat lager komt te staan. Het is namelijk nog erg vroeg in de middag. Bijna zetten we onze tent op waar normaal een caravan moet staan (misverstandje van mijn kant, moet nog even aan het Duits wennen), maar het wordt ons snel duidelijk gemaakt door de eigenaresse dat we daar niet mogen staan. We zetten de tent op en terwijl ik de haringen in de grond sla, haalt Nicole 2 ligstoeltjes die we mogen lenen van de camping. Daarna haal ik twee koude biertjes en genieten daar eerst van voordat we onder de douche stappen. Na het douchen gaan we te voet gaan we op zoek naar een supermarkt maar die blijkt niet vlak in de buurt te liggen. We nemen nog maar een koel biertje en daarna storten we een beetje in. Tegen 18u willen we toch gaan eten. Het restaurant op de camping is dicht dus stap ik op de fiets om terug te rijden naar de plaats Waldshut. Om bij de supermarkt te komen moet ik zelfs nog even klimmen want Waldshut ligt bovenop een heuvel. Het kost even wat moeite om de supermarkt te vinden, maar uiteindelijk ben ik rond 19u weer terug op de camping.

Dag 2, dinsdag 6 juli 2010: van Waldshut naar Stein-am-Rhein

Onze trouwe supporters voor onderweg

Om 5u worden we wakker door de regen. Dit was niet afgesproken. We zouden goed weer krijgen en geen regen! Gelukkig regent het maar even en is het snel weer droog. We vallen weer in slaap en staan om 7u op. We maken de tent droog en pakken al onze spullen weer in. Het is nog bewolkt en dus hoeven we ons niet in te smeren. Wel is het al een lekkere temperatuur van zo’n 22gr. We hopen alleen dat het wel droog blijft. De route is opnieuw makkelijk te volgen. Alles is goed aangegeven en alles wat je hoeft te doen is de bordjes in de gaten te houden. Het boekje dat we hebben gebruik je min of meer alleen om een idee te hebben waar je bent. Inmiddels heeft Nicole onze fietsen versierd met oranje AH Beesies en rijdt ze zelf met een oranje stoffen voetbal achter op de fiets. Tenslotte zijn we nog in de race voor het WK en zijn wij supporters van Oranje. Nadat alle tassen op de fiets zitten gaan we direct weg en hopen zo snel mogelijk een bakkertje te vinden om wat brood te kopen. En jawel, dat lukt. We vinden een bakkertje en kopen wat brood. Een aantal broodjes nuttigen we direct als ontbijt. Daarna rijden we verder langs de Rijn. Hoewel, het is dan wel langs de Rijn, echt zien doen we hem niet. Veelal rijdt je wat hoger of achter wat bomen die je het uitzicht ontnemen. Rond 11u stoppen we even om weer wat te eten en te rusten. We willen ergens in een dorpje stoppen, maar een Zwitsers stel dat ons voorbij fiets en ziet dat wij willen stoppen, legt uit dat verderop een veel mooier plekje is om te stoppen vlakbij een kapelletje. We rijden dus nog wat door en inderdaad komen we bij een kapelletje waar een bankje staat.

Watervallen van Schaffhausen

Tegen 12 uur komen we bij de Rheinfall aan in Schaffhausen. We stoppen daar wat langer om te lunchen. De broodjes die we al eerder hadden gekocht bij een supermarkt smaken prima. Na Schaffhausen vervolgen wij onze weg. Helaas begint het wat te spetteren, maar het is niet genoeg om hiervoor onze regenjasjes aan te trekken. Het plan is om wat verder door te rijden dan Stein-am-Rhein. Doordat Nicole wat last van d’r rug heeft, besluiten we om toch maar niet door te rijden en in Stein een camping te zoeken. We hebben inmiddels 70km gereden en vinden dat wel genoeg voor vandaag. Het is tenslotte vakantie en je hoeft niet iedere dag van 9 tot 5 op de fiets te zitten. Het grappige vandaag is dat we verschillende keren de grens van Duitsland-Zwitersland zijn gepasseerd. Hoewel de grens voornamelijk door de Rijn gevormd wordt, zitten er vandaag wat rare kronkels in die ook over land lopen. Soms na een kilometer heb je de volgende grenspost of grenspaal al weer. In Stein-am-Rhein (leuk centrum) lopen we naar de VVV en vragen waar er campings zijn. Eentje ligt aan de overkant van de Rijn, de andere ligt 1.5km na het dorp. We besluiten om de laatste te nemen en rijden rond 15u de camping op.

Lekker koel biertje in Stein-am-Rhein

De camping ligt precies op de grens van Duitsland en Zwitserland en heeft ook een hotel. Nadat we een plaatsje hebben toegewezen gekregen en betaald, vragen we of we hier vanavond eventueel de voetbalwedstrijd (halve finale) Nederland-Urugay kunnen kijken. Dat blijkt gelukkig geen probleem te zijn. We nemen een douche en fietsen daarna terug naar Stein-am-Rhein om gezellig in het centrum een biertje te drinken. We twijfelen nog even of we hier blijven eten, maar uiteindelijk doen we dat niet en kopen in een supermarkt wat te eten voor vanavond. Na het eten gaan we naar het hotel om de voetbalwedstrijd te kijken. Uiteindelijk zitten we met een man of 10 te kijken en zien Nederland winnen. We zitten in de finale!!!

Dag 3, woensdag 7 juli 2010: van Stein-am-Rhein naar Dingelsdorf

Uitzicht op Konstanz

Vanochtend zijn we opnieuw vroeg vertrokken, rond 8 uur. Het beloofd een mooie dag te worden. Als we wegrijden van de camping is het onbewolkt en hebben we een strakblauwe lucht. We moeten eerst een klein kilometertje terug rijden richting Stein-am-Rhein om daar de route weer op te pakken. Na een uurtje weer een bakkertje opgezocht voor wat ontbijt spullen. Tot nu toe bevalt dit goed. Eerst een uurtje fietsen, daarna ontbijten. Inmiddels hebben deel 1 van de Rhein-Radweg ingeruild voor het boekje met de Bodensee-Radweg. We rijden lekker door en via Radolfzell rijden we naar Konstanz. In Konstanz-Staad komen we langs het punt waar we over een aantal dagen het veer moeten nemen naar de overkant van de Bodensee (Meersburg). We rijden verder en komen langs het bloemeneiland ‘Mainau’. Hoewel we het er ooit over gehad hebben om hier naar toe te gaan en te kijken, doen we dit toch niet. De fietsen mogen niet op het eiland en we hebben weinig zin om deze bepakt buiten te laten staan. Doordat het behoorlijk warm begint te worden, besluiten we om de laatste camping te nemen die op de pagina staat en nog aan het meer ligt. Hierna moeten we de route volgen die iets van het meer af ligt.

Uitzicht over Bodensee

Tegen 13.30u zijn we al op de camping. Helaas gaat de receptie pas weer om 15u open en dus zit er niets anders op dan te wachten. Gelukkig ligt de camping bij een ‘Strandbad’ en is ook een kiosk waar je wat te eten en drinken kan halen. We fietsten hier naar toe en nemen in de schaduw een heerlijk koel biertje. Rond 15u gaan we terug naar de receptie en krijgen, na betaald te hebben, een plekje toegewezen. We zetten de tent op en gaan daarna douchen. Vervolgens gaan we terug naar het meer. Hier gaan we lekker in het gras liggen. Als we terug naar de camping gaan om te eten, halen we bij de kiosk nog wat eieren voor het avondeten en gelukkig kunnen we hier ook een lekker koel flesje wijn halen. Na het avondeten gaan we op de camping naar de 2e halve finale kijken: Duitsland – Spanje. Duitsland verliest van Spanje en dus speelt Nederland de finale tegen Spanje. De Duitse campinggasten die ook aan het kijken waren, zijn niet erg enthousiast en lopen behoorlijk te balen dat Duitsland niet de finale heeft gehaald. Bij de wedstrijd ontmoeten we nog een Nederlandse jongen uit Leiden. Hij is op weg naar Insbruck. Vanaf Insbruck gaat hij samen met een vriend verder op de fiets naar Budapest.

Dag 4, donderdag 8 juli 2010: van Dingelsdorf naar Friedrichshafen

Fietspad langs de Bodensee

Ook deze ochtend weer om 8u op de fiets. Het beloofd opnieuw een warme zonnige dag te worden. Als we op de fiets stappen is het opnieuw zonnig en al ruim 22 graden. De route die we vandaag volgen loopt wat meer het binnenland in en niet meer langs het meer. Hoewel we op een routebord gezien hadden dat er ook iets direct langs het meer loopt, hebben we die niet kunnen vinden. Waarschijnlijk is het een wandelroute geweest want de fietsroutebordjes wijzen een andere kant op. Dat de route niet meer langs het meer loopt merken we ook. Als we vanuit Dingelsdorf in het plaatsje Wallhausen aankomen, moeten we klimmen om dit plaatsje uit te komen. Het klimmen valt gelukkig allemaal nog wel mee. Boven aangekomen hebben we wel een mooi uitzicht. Na een uurtje fietsen hebben we zo’n 10km gereden. We stoppen weer bij een bakkertje voor wat broodjes en eten er eerst een paar op voor ons ontbijt. Via Liggeringen en Güttingen rijden we richting Bodman en daarna naar Ludwigshafen. We rijden inmiddels tussen vele fruitvelden door. Overal zie je kraampjes staan waar je appels, aardbeien, kersen, e.d. kan kopen. Via Ludwigshafen rijden we daarna verder langs de Bodensee. Soms rijden we langs het water, de andere keer is het langs de doorgaande route voor auto’s. Dat laatste is wel niet zo leuk, toch rijden we nog de hele tijd op aparte fietspaden.

Op de camping in Friedrichshafen

Tegen 12u stoppen we in Uhldingen-Mühlhofen voor de lunch en zoeken een bankje op bij de jachthaven en aan het meer. We zetten het bankje lekker in de schaduw en blijven hier een uurtje zitten. We zitten zo lekker dat we allebei een beetje in slaap vallen. We worden uiteindelijk beiden wakker doordat er een zeppelin over ons heen komt. We hadden die al eerder rond zien vliegen. Het blijkt namelijk dat in Friedrichshafen een hangar zit voor de zeppelin en vandaar kan je rondvluchten maken. We fietsen later weer verder en besluiten om tot Friedrichshafen te rijden. We komen hier al lekker vroeg aan en kunnen een plekje uitzoeken op een bijna leeg veldje. Alleen twee uur later staat dit veldje bomvol met allerlei tentjes van allerlei maten. We lopen nog even naar het centrum van Friedrichshafen om wat boodschappen te doen voor het avondeten en gaan daarna lekker bij ons tentje zitten om te koken en te eten.

Muggen: De laatste paar dagen blijken we aardig last te hebben van muggen. Ook al heb je lange mouwen, lange broek en sokken aan, die krengen steken overal doorheen. Hoewel we ons behoorlijk met anti-mug insmeren lopen we toch beide met een behoorlijk aantal rode muggenbulten rond.

Dag 5, vrijdag 9 juli 2010: van Friedrichshafen naar Althenrhein

Vertrek: 08.00u | Aankomst: 13.30u | Afstand: 60.69 km | Totaal: 335.05 km | Fietstijd: 3.44.54 | Gemiddelde: 16.19 km/u | Weer: zonnig 31c We staan vandaag weer op de normale tijd op, maar zijn niet de eerste die vandaag weg gaan. Twee Engelse mannen die gisteren laat aankwamen zijn al ingepakt en gaan al weg. Ook deze ochtend is het al behoorlijk warm (22c) als we vertrekken. We besluiten ons voor de eerste keer al in te smeren met zonnebrand als we vroeg op de fiets stappen. Het lukt ons bijna iedere dag om wat flesjes water in een vriezer te gooien zodat we lekker koud water hebben of wat anders dat we koel kunnen houden in ons ‘koelkastje’.

Onderweg van rondje Bodensee, na Bregenz.

Om 8.30 zien we een bakkertje en stoppen om wat broodjes te kopen. Hier staan ook de twee Engelsmannen en we maken even een praatje. Ze willen vandaag een lange tocht maken en vandaar dat ze al vroeg vertrokken waren. Nadat we een broodje en kopje koffie hebben genomen (speciale aanbieding) gaan we weer verder. Na 30 km komen we al aan in Bregenz en stoppen daar even in de schaduw om wat te drinken. De route van Friedrichshafen naar Bregenz heb ik al eerder gefietst in 2003 samen met mijn vader, maar pas op het laatste stuk bij Bregenz langs het meer herken ik het weer. We zien nu ook de Alpen liggen in de verte. Het is een mooi gezicht zo met die Alpen links en het meer aan de rechterkant. We volgen de route verder en kruisen bij Fussach op een gegeven moment het punt waar de Rijn de Bodensee instroomt vanuit de Alpen. Daarna gaat het over een dijk verder. Rond het middag uur komen we aan bij een camping waar ook een snackbar en restaurant is. We stoppen hier en gaan lekker in de schaduw zitten bij het restaurant en lunchen daar. We nemen een lekkere koude frisdrank en bestellen een hamburger met friet erbij. Omdat het lunchtijd is en er weinig andere plaatsen zijn om te stoppen. Stopt de een na de andere fietser om hier wat te drinken of te eten. We hebben nog maar een kort stukje te gaan naar de camping die we gepland hebben voor vandaag.

Op de camping bij de jachthaven in Altenrhein

Bij de camping aangekomen te zijn blijkt het eigenlijk een jachthaven te zijn waar een camping voor stacaravans is. Gelukkig kan je er ook met een tentje terecht en we worden een veldje aangewezen die naast de haven ligt, maar buiten de camping. We mogen gebruik maken van de douches die bij de jachthaven horen en hebben daar een muntje voor nodig. Normaal mag je niet zomaar de camping op, maar omdat we bij de jachthaven kamperen mag dat wel en nadat we de tent hebben opgezet en snel de kleren hebben gewassen, stappen we op de fiets en gaan naar het strand van het meer. We gaan ergens op het gras liggen en nemen eerst een duik in het koele water van de Bodensee om wat af te koelen. Nadat we wat afgekoeld zijn gaan we lekker in de zon liggen en vallen we al snel in slaap. Tegen 16u worden we wakker en besluiten we een biertje te gaan drinken bij de kiosk. We worden geholpen door een klein meisje die achteraf haar oma helpt in de kiosk. We nemen allebei een biertje maar als ik moet betalen heb ik alleen geen CHF bij me en kan alleen in EUR betalen. Dus wordt oma erbij gehaald om dat te regelen. Gelukkig blijkt de dame ook genoeg euro’s te hebben en dus krijgen we gelukkig in euro’s ook weer wisselgeld terug. Voordat we terug naar de tent gaan nemen we nog even een lekker koel flesje wijn mee voor bij het avondeten. We hebben nog even zitten rekenen, maar als we in dit tempo doorrijden dan hebben we morgen naar alle waarschijnlijkheid het rondje Bodensee al voltooid. Als we dan bij Konstanz komen zouden we het veer nemen naar de overkant. We zitten er nu over te denken om eventueel weer terug te rijden naar Basel langs de Rijn, maar dan via de Zwitserse kant. Bij Basel dan verder de Rijn volgen richting Koblenz en daar dan weer de Reitsma route oppakken. Het enige vervelende is dat we nu geen route boekje of kaarten hebben voor het stuk vanaf Basel. Wellicht dat we die dan kunnen kopen in Basel.

Dag 6, zaterdag 10 juli 2010: van Althen Rhein naar Mammern

Oud badhuis langs de Bodensee

Deze ochtend al om 7.30u op de fiets. Opnieuw al weer lekker warm (22c) zo vroeg in de ochtend. Eenmaal op de fiets valt het wel mee en is het lekker fietsen. We zien zelfs een aantal luchtballonnen die boven de lage Alpen zweven. Rond 8.30u stoppen we weer bij een bakkertje en gaan daar even aan een tafeltje zitten. Ik neem een paar zoete ‘Hollandse’ appelbroodjes en Nicole neemt een belegd broodje. Helaas blijkt die keihard te zijn, maar toch nog wel te eten. We rijden weer verder en rijden het laatste stukje langs de Bodensee. We genieten van het uitzicht, hoewel het de eerste keer is dat het zo heiig is dat je de overkant van het meer niet kan zien. Rond 10.30u stoppen we even en eten we wat verse kersen die we daarvoor bij een stalletje gekocht hebben. Het is opnieuw behoorlijk warm en we vinden een bankje in de schaduw met uitzicht over het meer. Nog voor de lunch zijn we bij Konstanz en rijden er ook zo weer uit. We zien 2x een grensovergang tussen Zwitserland en Duitsland, maar passeren deze niet en zodoende blijven we de hele tijd in Zwitserland rijden. Tegen 12u stoppen we bij een kiosk bij een Strandbad om wat te eten en te drinken. Het strandbad is afgeladen vol en omdat het lunchtijd is, is het erg druk bij de kiosk. Gelukkig lukt het ons om een tafeltje te bemachtigen en bestellen we wat koude frisdrank en een braadworst met friet. Na een uurtje stappen we weer op de fiets en rijden het laatste stukje naar de camping.

Fietspad onderweg langs het spoor

Rond 14u stoppen we bij de camping in Mammern. Ze hebben wel plaats, alleen wel direct aan het meer. Daarvoor moeten we eerst met fiets en al naar beneden lopen via een steile afdaling. Eerst lijkt het wel lekker om aan het meer te staan. Alleen de plaatsen hebben dus geen schaduw en liggen in de volle zon. Bovendien liggen alle gasten van de camping te zonnen voor je tent. Aangezien dat niet echt is wat we willen vragen we of ze toch nog ergens anders een plaatsje hebben voor ons in de schaduw. Gelukkig hebben ze die. Houdt wel in dat we weer de heuvel op moeten en dat valt niet mee met alle bepakking op de fiets. We zetten onze tent op en kleden ons daarna snel om in zwemkleding en lopen weer naar beneden naar het meer om een lekkere verfrissende duik te nemen. Na wat gezwommen te hebben gaan we in de schaduw liggen en vallen al snel in slaap. Gelukkig hadden we al boodschappen gedaan, dus voor het avondeten hadden we alles al. In het restaurant hebben we nog een flesje wijn gekocht voor bij het avondeten. Wel een belachelijke prijs, tien euro voor een flesje van maar 0.5 liter. Na het avondeten gaan we naar een kroeg in het dorp om de “kleine finale” te kijken van het WK. We moeten wel, want op de camping is geen TV! Althans niet in het restaurant. Om nu zomaar bij een caravan te gaan zitten, dat is ook niet wat we willen. We lopen een kleine 20 minuten en vinden de kroeg. Er zit helemaal niemand binnen en het is er bloedheet. We vragen aan het meisje die bediend of we voetbal mogen kijken en dat is geen enkel probleem. De muziek wordt wat zachter gezet en de TV gaat aan. We drinken de nodige biertjes (dorstig weer) en zien uiteindelijk Duitsland winnen. Als we teruglopen naar de camping zien we het overal bliksemen en valt er een enkele spetter. Uiteindelijk blijft het toch droog en valt er totaal geen regen.

Campings: De campings die we de laatste dagen gehad hebben zijn voornamelijk campings waar alleen stacaravans staan. Ze hebben weinig plaatsen voor zgn. losse vakantiegasten die met een caravan komen. Vaak kunnen er ook maar een beperkt aantal tentjes staan, zoals wij die hebben.

Dag 7, zondag 11 juli 2010: van Mammern naar Bad Zurzach

Vertrek: 08.00u | Aankomst: 15.30u | Afstand: 80.49 km | Totaal: 484.76 km | Fietstijd: 5.16.04 | Gemiddelde: 15.27 km/u | Weer: zonnig 36c Ook deze ochtend weer om 8u op de fiets. Het is opnieuw al weer lekker warm als we weggaan. Zoals gewoonlijk rijden we eerst weer een uurtje en zoeken dan een bakkertje. Die is wel gevonden, alleen deze keer duurt het een hele tijd voordat we een plekje vinden waar we rustig kunnen zitten. Uiteindelijk stoppen we pas om 10.50u. Geen ideale plaats om te stoppen want het bankje waar we gaan zitten staat vlak bij een kruispunt langs een doorgaande route. Maar goed, het bankje staat in ieder geval in de schaduw en dat is wel lekker. De Zwitserse kant van de Rijn is een stuk mooier als die van de Duitse. Wel moeten we hier een stuk meer klimmen. Dat is op zich niet zo’n probleem. We hebben inmiddels genoeg kilometers gereden zodat dat geen probleem is. Alleen met de huidige temperatuur is het na iedere klim even uithijgen, zweet wegvegen en daarna weer verder. De Zwitserse kant lijkt ook meer onverharde stukken te hebben. Veelal rijden we over steenslag of een soort gravel. Richting Rheinfall zit er een pittige klim in. Achteraf blijkt deze 20% te zijn. Deze klim is maar een meter of 10-15 maar de ondergrond ligt helemaal los. Nicole rijdt op dat moment voor me maar merkt dat ze het niet haalt om naar boven te rijden en stopt halverwege de helling. Ik rijdt daarachter, alleen kom niet op tijd los van mijn trappers. Ik probeer er nog langs te rijden maar mijn voorwiel glijdt weg en mijn achterwiel slipt door. Als ik Nicole bijna voorbij ben, kom ik ook niet meer verder en val stil. De keuze is links of rechts vallen en uiteindelijk val ik naar rechts. Ik val net voor Nicole op de grond met als resultaat een schaafwond op mijn elleboog en knie. Mijn heup doet zeer en de punt van mijn zadel is in mijn onderrug gekomen. Verder valt alles wel mee. Mijn kleding is nog heel, hoewel ik wel op het fototoestel ben gevallen dat in mijn shirt op de rug zat. Mijn fiets en tassen zijn gelukkig niet beschadigd. Ik sta op en rek en strek alles even. Een paar voorbijgangers vragen of alles goed gaat. Dat gaat het gelukkig, en we gaan weer verder. De route die we vandaag rijden is heel mooi. De ene keer rijdt je door een glooiend landschap, het andere moment rijdt je weer langs de oever van de Rijn. Tegen 14u stoppen we om wat te eten en te drinken bij een restaurant. Het restaurant heeft een groot terras dat overdekt wordt door grote bomen. We kunnen dus lekker in de schaduw zitten. Daarna gaan we weer verder voor de laatste 15km.

Even afkoelen in de Rijn

De camping bij Bad Zurzach ligt iets van de route af, maar is makkelijk gevonden. We komen tegelijkertijd aan met een Zwitsers stel dat ook aan het fietsen is. Zij fietsen op een tandem en hebben er een aanhangwagentje aan vast zitten. Het stel wil een tocht maken via Basel, Mulhouse en daarna wellicht naar de Loire in Frankrijk. We krijgen een plaats aangewezen waar we de tent kunnen zetten. De gehele camping heeft niet veel bomen, maar toch lukt het om een plekje te vinden met wat schaduw. Er is ook een zwembad naast de camping maar daar moeten we apart voor betalen. We zetten de tent op en gaan daarna naar de Rijn om wat verkoeling te zoeken. De Rijn stroomt hier behoorlijk en dus gaan we er alleen maar in zitten. Ook wel lekker. Zeker omdat het water heerlijk koel is. Wel zien we de nodige mensen met de stroom meedrijven. Veelal op een drijvend voorwerp. Nadat we lekker zijn afgekoeld gaan we terug naar de camping en nemen een douche. Aangezien we niet echt avondeten bij ons hebben, halen we bij het zwembad een kant-en-klare halve kip met friet. Lekker makkelijk. Als we terug bij de tent zijn gaan we bij het Zwitsers stel zitten dat aan een houten picknicktafel ook zit te eten. Als ik naar de andere kant van de tafel loop stoot ik mijn voet hard tegen een van hun haringen. Zo hard dat een van mijn tenen open ligt en behoorlijk aan het bloeden is. Vanuit een caravan vlakbij komt er al een vrouw aangelopen met een ontsmettingsmiddel en spuit mijn hele voet onder. Het bloeden wordt langzaam wat minder. Toch lijkt het erop dat een van mijn nagels los zit. Uiteindelijk doen we een pleister om de teen en zien later wel wat het ervan wordt. Er zijn belangrijkere zaken vandaag: De Finale van het WK voetbal, Nederland tegen Spanje! We kijken de wedstrijd in de kantine/restaurant van de camping op een klein TV-tje. Het is er bloedheet binnen en dus moeten enkele biertjes maar voor wat verkoeling zoeken. We zijn niet de enige die komen kijken, maar wel de enige Nederlanders. Nederland verliest uiteindelijk van Spanje met 1-0 in de verlenging.

Dag 8, maandag 12 juli 2010: van Bad Zurzach naar Basel

Fietspad langs de Rijn aan de Zwitserse kant

Vanochtend ietsje later vertrokken dan ‘normaal’. Ook ‘normaal’, is dat we eerst een uurtje fietsen en dan een bakkertje zoeken. Vandaar dat we het bakkertje dat we zien in het dorp links laten liggen, niet stoppen en verder rijden. Achteraf – maar dat is het meestal zo – een niet zo slimme keuze. We komen namelijk geen bakkertje of een winkeltje meer tegen in de plaatsjes waar we doorheen komen. Er zit dus weinig anders op om maar door te rijden. Uiteindelijk vinden we later toch een supermarkt waar we het nodige eten en drinken inslaan. We rijden daarna een kleine 10 minuten verder totdat we een bankje in de schaduw vinden. Een klein halfuurtje later gaan we weer verder. Het Zwitsers stel van gisteren komen we onderweg nog een paar keer tegen. Zij zijn ook op weg naar Basel. Ondanks de warmte, komt Basel al snel dichterbij. In Basel willen we eerst kijken of er een camping is. De kaart geeft het niet aan en daarom willen we eerst naar de VVV gaan die bij het station is. Vlak voor Basel is er een omleiding voor fietsers. Het fietspad is echt opgebroken en dus hebben we weinig keus dan toch maar de omleiding te volgen. Gevolg is wel dat de omleiding ons helemaal van de route afhaalt (we volgen nog steeds de Rijn-route). Als dan ook op een gegeven moment de omleidings bordjes er niet meer staan, weten we echt niet meer hoe we moeten rijden. Een andere groep fietsers heeft precies hetzelfde probleem. Op goed geluk gaan we een kant op, met de groep fietsers achter ons aan. Die denken dat wij weten waar we naar toe moeten. We komen alleen op een plek uit die we niet wilden. Optie is om terug te gaan, de andere kant op, of dan maar langs de doorgaande weg te rijden. We besluiten het laatste maar te doen.

Lekker verkoelend biertje op terras in Basel

Hoewel de doorgaande weg druk en warm is, schiet het wel lekker op en rijden we om 13.30u Basel al binnen. We wilden al stoppen om wat te drinken, dus het eerste de beste terrasje langs de Rijn is voor ons. We zetten onze fietsen neer en nemen ieder een heerlijk koel biertje en nog eentje. Na een half uurtje rijden we verder richting station om de VVV te zoeken. Het is inmiddels zo warm in de stad dat kinderen in de fonteinen spelen om af te koelen. Bij de VVV aangekomen blijkt inderdaad dat er geen camping bij Basel is. Wel een jeugdherberg en vele hotels. De keuze wordt om naar het Ibis hotel te gaan. Het hotel ligt om de hoek van het station en heeft een redelijke prijs. Tevens krijgen we daar gratis openbaar vervoer kaartjes, dus kunnen we de tram nemen richting de oude binnenstad van Basel. Voordat we naar het hotel rijden, nemen we eerst nog een broodje. We hadden nog geen lunch gegeten. Bij het hotel aangekomen halen we alle tassen van de fietsen af. We kunnen de fietsen in de auto garage zetten. Daarna gaan we naar de kamer, nemen een douche en gaan vervolgens per tram naar de binnenstad. Eerst gaan we op zoek naar deel twee van de Rijn-route. We vinden het toch wel handig om iets bij ons te hebben dan dat we alleen op bordjes rijden. Een boekhandel is met wat navragen snel gevonden en na het routeboekje gekocht te hebben gaan we de stad in. Inmiddels is het ook begonnen te regenen in Basel. Grote druppels vallen naar beneden, maar na 10 minuten is dat ook voorbij en is het weer droog. We lopen door de stad en langs de Rijn gaan we even op een terrasje zitten om wat te drinken. Daarna lopen we terug de stad in op zoek naar een restaurantje waar we wat kunnen eten. We vinden een leuk restaurantje met uitzicht over de Rijn. Hier hebben we heerlijk gegeten en gaan na afloop terug naar het hotel.

Zwemmen: Grappig is dat we heel veel mensen ook hier in Basel in de Rijn zien zwemmen. Ze laten zich meevoeren door de stroming. Vele hebben een plastic tas bij zich waar ze hun kleren in kunnen stoppen en deze waterdicht kunnen afsluiten. Deze hangen ze dan om hun nek of gaan er op liggen om zo te blijven drijven. Als ze dan op de kant stappen halen ze er hun handdoek en kleren uit.

Dag 9, dinsdag 13 juli 2010: van Basel naar Breisach-Hochstetten

Rolph op de fiets

Vanochtend konden we een half uurtje langer blijven liggen. We hoeven tenslotte geen tent in te pakken. Toch zitten we rond 8u weer op de fiets. We rijden naar het centrum en zoeken eerst een supermarkt om weer de nodige inkopen te doen. We hebben besloten om de rechter (oostelijke) kant van de Rijn te blijven volgen die in Duitland ligt. Basel uitkomen is even lastig. We moeten het havengebied door en daar staan weer enkele bordjes niet. Toch hebben we de route gelukkig snel gevonden en na een km of 12 verlaten we de laatste industriegebieden en komen we langs de Rijn. Dit is de oorspronkelijke Rijn want al het scheepvaart verkeer gaat via een apart kanaal dat aan de Franse kant ligt. Wij zien daar vanaf onze kant helemaal niets van. In het begin staat er zo weinig water in de Rijn dat het wel op een kabbelend beekje lijkt. Langs de Rijn is het zelfs een beetje eentonig. De hele tijd rijden we over een gravel pad (gelukkig droog, ondanks alle regen van gisteren) en is er weinig afwisseling. Omdat het toch wel makkelijk en snel doorrijdt zijn we al snel aan bij de plaats Breisach waar een camping moet zijn. Op de route staat er eentje aangegeven tussen de Rijn en het kanaal. De camping blijkt echter in Frankrijk te liggen. We moeten de brug over en rijden daarna naar de camping. Als we bij de camping aankomen blijkt de receptie pas over 45 minuten open te gaan. Ook het naast gelegen restaurant is nog niet open. We kunnen dus niet even wat drinken terwijl we wachten. Hier hebben we eigenlijk geen zin en dus besluiten we om te keren en terug naar Duitsland te rijden, naar Breisach. In Breisach zien we een supermarkt en stoppen daar eerst om wat broodjes te kopen en direct te eten voor de lunch. We vragen daar ook of ze weten of er een camping is. Die is er en we moeten Breisach door en dan zijn we er. De camping die ze bedoelen blijkt echter een camper parkeerplaats te zijn. Niet echt de plaats om een tentje op te zetten. We draaien dus weer om en rijden opnieuw Breisach in. Hier vinden we een VVV en vragen naar een camping. Deze ligt een 2km buiten Breisach.

Koken op de camping in Hochstetten

De camping ligt in Hochstetten en is een soort boerencamping. Het ligt midden in een woonwijk achter een hotel dat ook bij de camping hoort. We krijgen een schaduwrijke plek toegewezen door de eigenaar. Nadat we de tent hebben opgezet en een douche hebben genomen, nemen we eerst een biertje op het terras van het hotel. Daarna fietsen we opnieuw terug naar Breisach om wat inkopen te doen voor het avondeten. Als we die gehaald hebben fietsen we weer terug naar de camping. Op de camping kunnen we wat spullen in een koelkast kwijt totdat we ze nodig hebben. Daarna gaan we lekker voor de tent zitten, wat puzzelen en ons dagboek bijwerken. Op de camping staan allerlei houtsculpturen gemaakt uit boomstronken. Het blijkt dat de bomen zijn gekapt omdat ze ziek waren. Daarna is er een ‘kunstenaar’ gekomen die met een kettingzaag allerlei dieren figuren uit de stammen heeft gezaagd. Het is leuk om te zien. Op de een of andere manier is het een populaire camping voor landgenoten, gezien de vele Nederlanders die er staan.

Dag 10, woensdag 14 juli 2010: van Breisach-Hochstetten naar Kehl

Vertrek: 08.05u | Aankomst: 15.15u | Afstand: 89.37 km | Totaal: 729.58 km | Fietstijd: 5.23.09 | Gemiddelde: 16.59 km/u | Weer: zonnig 32c We worden deze ochtend wakker door wat ruziënde Nederlandse buren. Ze hebben kennelijk een tentje van iemand geleend en moeten deze nu inpakken en weten niet hoe. Het is zo’n tentje die je helemaal opvouwt en die zelf uitklapt. Probleem bij deze mensen is alleen dat als ze de ene kant hebben ingeklapt de andere kant weer omhoog komt. Het een en ander gaat gepaard met de nodige vloek en scheldpartijen. Niet echt netjes zo vroeg op de ochtend. Als alles eindelijk toch is ingepakt en in de auto zit gaan ze weg en komen ze voor een nog gesloten poort te staan. We weten niet of ze net op vakantie zijn, maar ik zou de boel ingepakt laten en lekker naar huis gaan. Om 8u kunnen we onze spullen uit de koelkast halen en daarna stappen we op de fiets en gaan op weg richting Breisch. We moeten weer door Breisch heen en pakken daar de route weer op. Gisteren hadden we al brood gekocht dus stoppen voor een bakkertje hoeven we dus niet. Het duurt even voordat we een bankje vinden maar na een 1.5u stoppen we om te ontbijten. Het is een warme dag vandaag en we rijden langs het water met het windje in de rug. Dus echt afkoeling is er niet.

Even relaxen in de schaduw

Rond een uurtje of 12 stoppen we om wat te lunchen. We kunnen helaas geen bankje vinden om op te zitten en dus gaan we maar in het gras op een dekentje zitten. We gaan er even lekker bij liggen en vallen dan ook bijna direct in slaap. Na een uurtje rijden we weer verder. Het is nog ongeveer 30 km en omdat het zo warm is rijden we rustig verder en besluiten we om na een uurtje toch maar weer even te stoppen. We rijden nog steeds op de dijk langs de Rijn. Helaas missen we ergens een bordje met als resultaat dat we op een doodlopend stuk uitkomen. We moeten dus terug en dat kost een extra kilometertje. Balen maar niets aan te doen. Na een uurtje stoppen we onder een brug in de schaduw om even wat te drinken. Na een kleine 20 minuten gaan we weer verder. Opnieuw missen we een bordje in de buurt van Rust. We besluiten om dan maar via de doorgaande route te blijven rijden. We komen langs het pretpark “Euro Park”. Het is een kruising tussen Disneyland en de Efteling en voor de kleine kinderen is er een “Funny Park”. We rijden weer verder richting Kehl. Het zit vandaag wel erg tegen met de route vandaag, want opnieuw gaat het fout. Dan maar weer de doorgaande weg volgen. In Kehl zien we weer de fietsbordjes en zitten weer op de route. We vragen nog waar de camping ligt, maar die blijkt zo goed als om de hoek te liggen. Bij de camping aangekomen worden we vriendelijk ontvangen (dus niet). De eigenaar van de camping heeft zelfs humor, want als we vragen om een plekje in de schaduw vanwege de warmte krijgen we te horen dat we dan maar in oktober hadden moeten komen. Op onze vraag of we wellicht al een biertje kunnen krijgen ondanks dat de bar dicht is, krijgen we te horen dat dat echt niet kan ‘anders komt de hele camping hier bier halen’. Goed, we besluiten dan maar om snel de tent op te zetten en naar het dorp te gaan om daar een terrasje te pakken. De tent is snel opgezet en we duiken snel de douche in. Douchen doen we al deze dagen samen, maar deze keer is wel heel bijzonder. Als we net een minuut onder de douche staan wordt er door onze Duitser met humor hard op de deur geklopt met het vriendelijke verzoek er onmiddellijk mee te stoppen, duidelijk makend dat dit toch echt niet kan en niet gewenst is. Na de douche stappen we op de fiets en gaan naar Kehl. Het is er erg druk met Fransen. Dat klopt ook wel want Frankrijk ligt aan de andere kant van de Rijn en bovendien is het 14 juli en in Frankrijk zijn alle winkels dicht en hier niet. Het centrum van Kehl is dan ook druk bevolkt en alle terrasjes zitten vol. We vinden uiteindelijk een lekker terrasje ietsje buiten het centrum en drinken daar eerst een paar biertjes. De biertjes blijken erg goedkoop te zijn want voor 9 biertjes betalen we maar 12 euro. Daarna gaan we even naar de super iets verderop. We hebben weinig zin om te koken met deze warmte en dus kopen we voor vanavond een paar lekkere salades, wat stokbrood en uiteraard 2 flesjes wijn. Het blijkt een goede keuze te zijn, want als we terug fietsen naar de camping betrekt de lucht en wordt het zwaar bewolkt. Aangekomen op de camping begint het ook later te regenen. Van een Nederlander horen we dat er noodweer op komst is. Toch valt het allemaal wel mee. Behalve dat het wat hard begint te waaien en flink regent af en toe is het om 20.30 weer droog. Wel hebben we in de tent moeten eten.

Dag 11, donderdag 15 juli 2010: van Kehl naar Rulzheim

Vertrek: 07.45u | Aankomst: 17.15u | Afstand: 114.63 km | Totaal: 844.21 km | Fietstijd: 6.59.53 | Gemiddelde: 16.38 km/u | Weer: bewolkt 24c, later weer zonnig 28c Het voorspelde noodweer is gelukkig ook tijdens de nacht niet gekomen. Het heeft wel wat geregend vannacht. ’s Ochtends was het in ieder geval wel lekker afgekoeld. De laatste dagen was het namelijk vroeg in de ochtend al 23-25c, maar nu is het net onder de 20c. De hele dag rijden we met bewolking maar het is wel een lekkere temperatuur om te fietsen, zo’n 24 graden. Pas aan het eind van de dag komt het zonnetje er weer bij en tijdens het schrijven van dit verslag zitten we ook in de zon voor de tent. Vandaag hebben we eerst weer een stuk langs de Rijn gereden. Later zijn we wat meer door dorpjes en tussen de velden door. Na een uurtje stoppen we weer bij een bakkertje voor ons ontbijt. Een uurtje later stoppen we nog een keer bij een bakkertje, nu om alvast wat brood te kopen voor de lunch. Tegen de tijd dat we bij Karlsruhe komen hebben we een probleem. We kunnen hier geen camping vinden. We hebben er al 81km opzitten en eigenlijk is het meer dan genoeg en willen we wel stoppen. We pakken de kaart erbij om te zien waar we heen moeten en al snel komen er twee 2 mensen aanlopen om te vragen waar we naar toe willen. We leggen uit dat we naar een camping willen maar niet weten waar de dichtstbijzijnde is. Er is er eentje die ergens rechts van Karlsruhe ligt, alleen die is 30km buiten de route. Niet echt een optie. De andere camping ligt aan de andere kant van de Rijn. Wellicht dat die dan een betere optie is. De route via de linker (westelijke) oever loopt in ieder geval ook die kant op. We besluiten dan toch maar voor optie 2 te gaan en de beide personen leggen uit hoe we het beste kunnen rijden.

Hindernis in Karlsruhe

Eerste probleem is de haven van Karlsruhe. We moeten er omheen of over een ‘havenafsluiting’. Er omheen rijden hebben we niet veel zin in dus nemen we de ‘havenafsluiting. Deze blijkt een soort stalen schuifdeur te zijn waarmee ze de haven kunnen afsluiten bij hoogwater in de Rijn. Vervelende alleen is wel dat je een trap op en af moet om er overheen te komen. Eén voor één nemen we de fietsen met z’n tweeën mee naar boven. We kunnen gelukkig de tassen erop laten zitten en er is een soort goot langs de trap waar de fiets in kan rijden. Nicole stuurt en ik duw aan de achterkant naar boven. Naar beneden probeer ik de fietsen zoveel mogelijk af te remmen door met m’n volle gewicht aan de achterkant van de fietsen te hangen. Eenmaal aan de andere kant gaan we via een brug de Rijn over en gaan richting camping. Vervelende alleen is dat we nu van de route af zijn en het lastig is om te bepalen hoe we moeten rijden. We hebben wel een kaart van Zuid-Duitsland bij ons maar dat is een autokaart. We besluiten uiteindelijk om een fietsroute te volgen. Deze blijkt alleen een redelijke omweg te zijn. Wel een mooie. De route die we volgen gaat door een natuurgebied. Achteraf hadden we beter de doorgaande route kunnen nemen. Maar zoals al eerder, dat is achteraf. Realiteit is dat we uiteindelijk heel wat extra kilometers maken. Verschillende malen moeten we de weg vragen en iedereen is zeer behulpzaam. In Rulzheim aangekomen moeten we dwars door het plaatsje naar de camping. Eerst staat het nog wel aangegeven, maar uiteindelijk moeten we toch weer vragen waar de camping exact ligt. Een aardige man rijdt zelfs in zijn auto voor ons uit tot vlak bij de camping. Er blijken dus toch nog aardige Duitsers te bestaan. Op de camping aangekomen nemen we eerst een biertje. We kopen nog wat ham in blik in de winkel voor bij het avondeten om in de pasta te doen. We krijgen een plek aangewezen op de camping. Uiteindelijk zetten we ons tentje toch ergens anders neer. Hier staan nog wat fietsers dus zal het niet zo’n probleem zijn als wij er ook gaan staan. Tegen de avond zien we allerlei konijntjes over het veld heen lopen. Niet alleen volwassenen maar ook kleintjes van enkele maanden oud.

Dag 12, vrijdag 16 juli 2010: van Rulzheim naar Mannheim

Vertrek: 08.30u | Aankomst: 14.05u | Afstand: 65.76 km | Totaal: 909.97 km | Fietstijd: 4.15.10 | Gemiddelde: 15.46 km/u | Weer: zonnig 32c We zijn vandaag wat later vertrokken. We moesten namelijk nog de afwas doen van gisteravond. Daar hadden we gisteren geen zin meer in. We hadden gisteren ook de shampoo en douche gel laten staan in de douche. Deze stonden er nog. Voor dat we weggaan kopen we in de winkel bij de camping nog een tube handwasmiddel. Degene die we mee hebben is bijna op. In Rulzheim rijden we door het centrum en stoppen direct maar bij een bakkertje voor ontbijt en kopen ook direct brood voor de lunch. Omdat we gisteren van de route zijn afgegaan, moeten we die nu weer terug rijden om hem op te pakken. Het oppakken van de route gaat gelukkig vrij makkelijk. Bij de eerste de beste picknicktafel langs de Rijn stoppen we om te ontbijten. We willen weer naar de andere oever van de Rijn. Helaas is het pontje die we willen nemen uit de vaart en zit er niets anders op dan een stukje door te rijden en via de brug naar de andere kant te gaan. Sinds vanochtend is het al lekker warm en is er zo goed als geen bewolking. Gelukkig hebben we de route met de kaart want vandaag hebben we verschillende keren dat er route bordjes ontbreken. Erg irritant. Verschillende keren moeten we dan ook de weg vragen. In Mannheim gaat het helemaal mis en rijden we de verkeerde kant op. Uiteindelijk worden we de goede kant opgewezen . Het blijft echter vervelend dat op de een of andere manier de route bij grotere plaatsen niet goed is aangegeven. Na 65 km komen we dan toch uiteindelijk bij de camping aan. We vinden dat we na gisteren wel een korte rit verdient hebben vandaag. De receptie gaat pas om 15u open en dus moeten we nog een uurtje wachten. Naast de camping zit een soort bar/restaurant en gaan daar naar toe. We pakken twee stoelen en een tafel en zetten die onder een grote boom in de schaduw. Aangezien het er een soort ‘Strandbad’ is, zitten er nog veel meer mensen. We halen een biertje en eten er onze lunch ook bij. Hoewel lunch, het wordt een middag snack met stukjes brood en kruidenkaas en leverworst. Iets na drieën gaan we weer naar de camping en krijgen een plekje toegewezen. De tent staat nu nog in de zon. Later zakt de zon achter een paar hoge bomen en staan we in de schaduw, zo zegt de eigenaar. We vragen of er in de Rijn gezwommen mag worden. Nee zegt hij, maar ga gerust je gang want iedereen doet het. Het is eigenlijk verboden maar niemand trekt er zicht iets van aan. Daar waar het wel officieel is toegestaan moet men toezicht houden en badmeesters hebben. Aangezien niemand daar voor wil zorgen duikt iedereen dus op eigen risico het water in. We trekken onze zwemkleding aan en gaan de Rijn in. We denken lekker af te koelen, maar het water is hier 24c! Een stuk warmer als waar we enkele dagen geleden in zaten. Het stroomt hier zo hard dat je behoorlijk je best moet doen om op dezelfde plaats te blijven liggen als je tegen de stoom in zwemt. We gaan er weer uit en lopen een stuk stroomopwaarts om daar het water weer in te gaan en ons zo mee te laten drijven op de stroom. Dit doen we een aantal keer. Daarna vinden we het genoeg en gaan we lekker onder de douche. We hebben geen zin om te koken vanavond en dus gaan we lekker uit eten. Op de heenweg naar de camping zijn we al twee leuke tentjes tegengekomen. We stappen op de fiets en rijden een stukje terug. Aangekomen bij het restaurant wat we voor ogen hadden, blijkt dat het een populair tentje is. Het is er heel erg druk. Tientallen fietsen staan tegen het hek en alle tafeltjes zijn bezet. Nicole loopt alvast naar binnen terwijl ik de fietsen op slot zet. Er komt net een tafeltje vrij dus we gaan snel zitten. We hebben er heerlijk gegeten met een lekker karafje witte wijn. Daarna weer terug naar de camping en gaan slapen. Deze keer zonder muggen, dus de tent kan min of meer open blijven.

Dag 13, zaterdag 17 juli 2010: van Mannheim naar Leeheim

Vertrek: 07.50u | Aankomst: 14.45u | Afstand: 78.51 km | Totaal: 988.48 km | Fietstijd: 4.53.59 | Gemiddelde: 16.05 km/u | Weer: zonnig 25c Vanochtend half bewolkt als we op de fiets stappen. Gisteren was ons verteld dat het de vorige avond zou gaan onweren. Dat was in ieder geval niet bij ons want we hebben niets gehoord en geen druppel regen gehad. We volgen de route weer en hebben besloten om bij Gernsheim de “Reitsma Route” te volgen. Deze gaat namelijk om Mainz heen – de volgende grote stad die we tegenkomen – en gezien de ervaring van gisteren bij Mannheim lijkt ons dit een goede keuze. We moeten eerst door Mannheim centrum heen. Wonder boven wonder gaat dat zeer gemakkelijk. Alles staat zeer goed aangegeven. In no time staan we dan ook in het centrum. Hier stoppen we nog even voor broodjes en ontbijten op een pleintje. Daarna verder. Echter, net als gisteren Mannheim binnenkomen is er uit komen ook een hele opgave. We moeten door een industriegebied en ook hier zijn de route bordjes weer eens verdwenen. Met behulp van het route kaartje in het boekje vinden we toch de juiste route. Daarna staat de route weer duidelijk aangegeven en kunnen we makkelijk de weg vervolgen.

Even schuilen voor de regen

Inmiddels begint het steeds meer bewolkt te worden en gaat het spetteren. Het zet zelfs zo door dat we de regenjasjes aantrekken. Niet lang daarna gaat de kraan echt open en komt de regen gestaag naar beneden en is de lucht egaal donkergrijs. We schuilen even onder een overkapping bij een koffiezaak. De koffiezaak is nog gesloten ook al brand er licht binnen. We trekken de schoenen even uit en wringen onze sokken uit. Het helpt wellicht niet veel, maar geeft een goed gevoel. Nicole besluit zelfs om droge sokken aan te trekken. We schuilen denk ik een 15 minuten. Omdat het toch niet droog wordt, fietsen we toch maar weer verder. Als we net onze regenjassen weer aan hebben gaat de deur van de koffiezaak open. Net te laat, iets eerder en we hadden wat te drinken genomen. Na een uurtje rijden wordt het gelukkig weer droog. We hebben inmiddels weer schoenen die vol water staan en dus stoppen we even om opnieuw de sokken uit te wringen. Daarna rijden we door richting Gernsheim. Hier stoppen we om te lunchen bij een leuk tentje aan de oever van de Rijn naast het pont. We gaan wel binnen zitten en nemen een koffie met een uitsmijter. We vragen ook om wat oude kranten die we in onze schoenen stoppen zodat het ergste water in de kranten gezogen wordt. Na een uurtje gaan we weer verder en inmiddels schijnt het zonnetje ook weer. We volgen nu de “Reitsma Route” en het is even wennen dat we nu de beschrijving moeten volgen i.p.v. de routebordjes. Gelukkig valt het mee en volgt ook deze route grotendeels de Rijnroute. Rond 14.45u zijn we bij de camping. De camping ligt naast een recreatie meer en is eigenlijk alleen voor stacaravans. Voor tentjes is er een veldje apart. Alleen door het slechte weer is het recreatie meer gesloten en kunnen we er niet in. Gelukkig doet iemand voor ons de poort open en kunnen we ons tentje opzetten. Niet veel later komt iemand langs zodat we ons kunnen inschrijven. We krijgen een sleutel van de poort zodat we er in ieder geval uit en weer in kunnen. Na het douchen gaan we even naar de super in het dorp om eten voor vanavond en alvast voor morgen te kopen. Op de terugweg naar de camping stoppen we even bij een Biergarten voor een biertje. Op de camping zijn we uiteindelijk niet de enige Nederlanders. Een ander stel (Maarten en Josefine) komt vlak na ons aan en is ook onderweg naar Nederland. Ze zijn vanuit Rome vertrokken en zijn al 7 weken onderweg. Ze fietsen dwars door Italië en hebben elke alternatieve route gereden die er naast de hoofdroute ook bestaan. Later op de avond komt er nog een stel en een jongen alleen, ook Nederlanders. Deze zijn op weg naar het zuiden.

Dag 14, zondag 18 juli 2010: van Leeheim naar St. Goar

Op het pontje bij Nierstein

Vanochtend samen met Maarten en Josefine tegelijkertijd vertrokken. Zij fietsen eerst terug naar Leeheim om daar de route op te pikken, wij nemen de doorgaande weg naar het punt waar we de Rijn weer oversteken. Uiteraard komen we elkaar daar weer tegen, want het is de enige plek waar je nu de Rijn kunt oversteken. Aangezien het pontje nog aan de overkant ligt en hij maar om de 20 min gaat, moeten we nog even wachten. Op het pont horen we dat ze naar Mainz gaan om daar wat vrienden te ontmoeten. We vertellen ze dat ze dan net zo makkelijk de ‘Rijnroute’ kunnen volgen want die loopt tot in Mainz. Wij volgen deze Rijnroute dus niet. De Reitsma route steekt een stuk binnendoor om zodoende Mainz te ontlopen. Met alle ervaringen van de laatste dagen met grote steden vinden we dat niet zo erg. Als we de Rijn zijn overgestoken komen we aan in Nierstein. Hier nemen we afscheid van Martijn en Josefine en wensen ze veel succes met hun verdere fietstocht. Wij volgens onze route en rijden het plaatsje Nierstein in. In Nierstein komen we ze weer tegen, nu bij een bakkertje. Goed idee, dus hier kopen we direct wat spullen voor de lunch. Aangezien ze een aanbieding hebben voor koffie met een belegd broodje nemen we die en gaan even op het terrasje zitten. Daarna stappen we weer op de fiets en vervolgen onze route. De route loopt tussen de heuvels door en volgt een verschillend aantal andere fietsroutes. Daardoor is de route ook makkelijk te volgen. Het lijkt een beetje op de route die we vorig jaar hebben gereden. Bij Ingelheim gaan we even de fout in en rijden we verkeerd. Omdat het lastig is te bepalen hoe we moeten rijden besluiten we om dan maar richting de Rijn te gaan rijden. Uiteindelijk moeten we daar ook weer langs rijden. Het duurt even, maar gelukkig vinden we de route weer. Daarna is het eigenlijk gewoon een kwestie van de Rijn volgen. In Bingen stoppen we in een parkje om daar in de schaduw even onze lunch te nuttigen. Grappig is dat veel mensen toch nieuwsgierig zijn waar je vandaan komt. Zodra we ergens stoppen bij een kruising en om ons heen kijken waar we naar toe moeten of, zoals nu, stoppen om te lunchen, altijd komt er wel iemand naar je toe die dat vraagt. Nu we weer langs de Rijn rijden is het moeilijk om verkeerd te rijden. Het is nu van plaats naar plaats rijden. De kwaliteit van het fietspad laat hier en daar wel te wensen over. Veelal gaten en vooral veel hobbels. Op sommige stukken is het behoorlijk druk met fietsers.

Proost, eet smakelijk. Op camping in St.Goar.

De bedoeling is dat we vandaag stoppen bij St. Goar om te overnachten. De camping die daar ligt – de Lorelei – is ons echter afgeraden door het andere Nederlandse stel en de jongen die we gisteren ontmoetten. Zij vertelde ons dat de camping langs de doorgaande weg lag en dat de trein ook nog eens ieder half uur de hele nacht voorbij komt. Beter was om ietsje verder door te rijden en een camping te nemen net voorbij het plaatsje. We moeten dan alleen wel een stukje klimmen. En inderdaad de camping Lorelei is niet om aan te zien. Alles boven op elkaar en geen schaduw. We rijden dus door de camping die ons is aangeraden. Het klimmen blijkt uiteindelijk mee te vallen en is niet ver en niet stijl. Op de camping aangekomen lijkt het alsof alles gesloten is. Dat is niet zo en de eigenaar wijst ons een plekje aan op een apart veld voor tentjes. We zijn tot nu de enige met een tentje en we mogen gebruik maken van een tafeltje en stoeltjes die er staan. We zitten een beetje krap bij kas nadat we de camping betaald hebben. Gelukkig hebben we nog wel genoeg geld om een wijntje hier te kopen, dus het avond eten is gered. We zetten de tent op en gaan daarna lekker douchen. De camping is nogal populair bij Nederlanders want ongeveer 80% van de gasten bestaat uit Nederlanders en dat terwijl het een hele kleine camping is.

Dag 15, maandag 19 juli 2010: van St. Goar naar Remagen

Vertrek: 08.15u | Aankomst: 15.30u | Afstand: 86.83 km | Totaal: 1167.73 km | Fietstijd: 5.24.38 | Gemiddelde: 16.04 km/u | Weer: half bewolkt, zonnig 30c Vannacht heerlijk geslapen. Dat zal wel komen omdat het lekker afgekoeld was. Als we de tent uitkomen is het maar 13 graden. We pakken het tent in en laden alles op de fiets. Omdat het aardig fris is en we eerst een afdaling hebben, trekken we onze gele regenjasjes aan. Na een 45 min op de fiets gereden te hebben, trekken we de jasjes weer uit omdat we het warm genoeg hebben. Als we een uurtje gefietst hebben zoeken we een bakkertje op en een pinautomaat. Gisteravond zijn onze laatste euro’s aan de wijn opgegaan. Het bakkertje is een teleurstelling. Het belegde broodje dat we kopen is niets meer dan een hard bolletje met een plakje ham en kaas ertussen. We zijn de afgelopen dagen wel anders gewend. Tuurlijk, ook belegde broodjes met ham en kaas, maar ook met sla, tomaat, komkommer en lekkere dressing ertussen. We nemen de broodjes mee en eten deze buiten op, op een bankje in het zonnetje (!) met uitzicht over de Rijn. Daarna rijden we door naar Koblenz.

Standbeeld bij “Die Deutsche Eck”

In Koblenz willen we kijken of we ergens kunnen koffie drinken of lunchen in de buurt van de “Deutsche Eck”. Op dit punt komen de Rijn en Moezel samen. Helaas is deze ‘hoek’ een grote bouwput en is de weg opgebroken en zijn ze overal bezig met drilboren. Niet een lekkere plek om te stoppen en te gaan eten. We hebben eigenlijk weinig zin om terug te fietsen naar het centrum van Koblenz en dus besluiten we om maar door te fietsen. Rond 12 uur stoppen we dan toch om te lunchen bij een Gasthof dat langs de Rijn ligt. We nemen hier een heerlijke warme lunch voor maar 7.50 euro per persoon. Voor dat belachelijk lage bedrag krijgen we ieder een grote salade vooraf en een grote bordvullende schnitzel en een grote schaal met friet. Alles gaat op en na een klein uurtje fietsen we weer verder. De temperatuur is inmiddels weer lekker opgelopen naar de 30 graden en de zon schijnt uitbundig. We stoppen nog een keer in Bad XXXXX om inkopen te doen voor het avondeten en fietsen daarna verder naar de camping. De camping ligt aan de Rijn net voor het plaatsje Remagen. Vervelende is alleen dat we een 700m moeten omrijden om bij de ingang van de camping te komen. We hebben geluk want er komen net wat mensen door de ‘achterdeur’ van de camping die naar de Rijn willen. We vragen aan hun waar de receptie is en gaan door deze deur naar binnen. We fietsen naar de receptie, melden ons aan en krijgen een plaatsje toegewezen. We zetten de tent op en nemen daarna een douche. Het sanitair van deze camping is echt uit de kunst. Het lijkt erop dat dit vrij recent allemaal is vernieuwd. Moderne automatische toiletten, schoonmaakspul om je toiletbril schoon te maken en alles is werkelijk brandschoon. Zo hebben we het nog niet eerder meegemaakt. Na het douchen drinken we een paar biertjes op het terras van de camping restaurant. We bellen nog even met Michelle om te zien waar zij zijn met de boot en of ze een beetje in de buurt van Roermond komen. Dat blijkt niet het geval te zijn en dus heeft het voor ons weinig zin om naar Roermond te fietsen en ze daar te ontmoeten. Dat was wel leuk geweest. Zometeen gaan we lekker paella eten met een lekker flesje wijn. Jawel alweer!

Dag 16, dinsdag 20 juli 2010: van Remagen naar Düren

Vertrek: 07.00u | Aankomst: 15.30u | Afstand: 91.48 km | Totaal: 1259.21 km | Fietstijd: 5.58.38 | Gemiddelde: 15.30 km/u | Weer: zonnig 30+c Vanochtend al om 7u vertrokken. Dit omdat we gisteren hoorde dat het vandaag wel tegen de 35 graden kan gaan worden. Na een uurtje fietsen moeten we het Rijndal uit en dat betekent klimmen. Het is nog niet zo warm en daarom is het best te doen. Als we het dal uit zijn gaat de route verder via glooiende heuvels en tussen graanvelden door. Helaas vinden we geen bakkertje maar wonder boven wonder komen we een SRV wagen tegen in het plaatsje Filltrap. We stoppen bij de wagen om de nodige inkopen te doen voor ontbijt en lunch. Wat verder stoppen we op een pleintje om wat broodjes te eten.Daarna fietsen we weer verder. Tegen 12u stoppen we en zoeken een plaatsje in de schaduw om weer wat te eten. Na een uurtje gaan we weer verder en rijden we richting Düren. In Düren komen we langs de rivier de Rur te rijden. Omdat we nog geen eten hebben voor vanavond, rijden we het centrum in en vragen aan een voorbijganger waar er een super is. Die is vlakbij en dus gaan we daar even inkopen doen voor het avondeten. Vervolgens vragen we hoe we het beste naar de camping kunnen rijden, die iets buiten Düren ligt. We hadden al gelezen dat de camping bij een recreatiemeer ligt en dat je – bij grote drukte – pas om 18u je tent mag opzetten op de ligweide. Nadat we de aanwijzingen hebben gekregen hoe we het beste kunnen rijden gaan we op weg. Het is toch even zoeken naar de juiste richting maar uiteindelijk komen rond 15.30u bij de camping aan. Inderdaad is er een ligweide bij een meertje en daarnaast ligt een stacaravan park. We moeten ons melden bij de ingang van het recreatiemeer en krijgen te horen dat we pas om 18u onze tent mogen opzetten. Daar valt iets bij voor te stellen, want door het goede weer is het bomvol op de ligweide. Er is werkelijk geen plekje over, laat staan dat je er een tentje kan plaatsen. Er zit dus niets anders op dan te wachten tot 18u. We nemen plaats op het terras en bestellen een lekker koud biertje. Niet veel later komt er nog een Nederlands stel aan op de fiets. Zij zijn elk op een racefiets en zijn op weg naar Florance/Venetië in Italië. Ze hebben elk zo’n 6-10 kilo aan bagage aan hun fiets hangen aan een klein dragertje vastgemaakt aan hun zadelpen. Ze rijden via hotelletjes, maar hebben ook een klein tentje bij zich. Ze hebben dan ook geen kookspullen bij zich en moeten iedere avond ergens eten. Het blijkt dat ze vorig jaar de ‘Groene Route’ richting het zuiden hebben gereden in dezelfde periode als wij deden. Goede kans dat we ze wellicht ook daadwerkelijk zijn tegengekomen. Het blijkt dat deze camping de eerst of laatste is (afhankelijk van hoe je rijd) die je tegenkomt op een afstand van 80km vanaf Nederland.

Op de camping in Düren

Als het 18u is en er voldoende ruimte op de ligweide is, gaan we onze tent opzetten. Toch moeten we de tent nog tussen de badgasten opzetten. Als we tent hebben opgezet, blijkt dat we vlak naast een rioolput staan die behoorlijk stinkt. Dus pakken we de tent op en gaan een aantal meter verder staan. Daarna gaan we douchen. We mogen gebruik maken van de douches op het stacaravan park. Hier is tenminste wel warm water. De douches bij de ligweide zijn alleen koud. Als we terugkomen van het douchen zien we dat ook Maarten en Josefine hun tentje hebben opgezet. Zij hebben er twee dagen van 110+ km opzitten om goed te plannen tot deze camping. Tevens staan er 2 jonge meiden die elk alleen rijden. Morgen gaan we verder naar Nederland. Afhankelijk van de kilometers en het weer willen we naar Maasbracht rijden en daar kijken of we stoppen of dat we doorrijden naar Neerpelt.

Dag 17, woensdag 21 juli 2010: van Düren naar Neerpelt (B)

Vertrek: 07.00u | Aankomst: 16.15u | Afstand: 128.13 km | Totaal: 1387.34 km | Fietstijd: 7.22.37 | Gemiddelde: 17.37 km/u | Weer: zonnig 30+c, later meer bewolking 24c Vanochtend weer vroeg op, net als alle andere kampeerders. Het wordt weer een warme dag en bovendien wordt er slecht weer voorspeld aan het eind van de dag met veel regen, wind en onweer. We willen dus zo snel mogelijk doorrijden om bij Maasbracht te komen en dan beslissen of we verder gaan. Voordat we weggaan nemen we nog even afscheid van Maarten en Josefine. Zij willen nog even ontbijten voordat ze weg gaan. Wij fietsen zoals gebruikelijk eerst een uurtje. Vanaf de camping volgen we het ‘asfalt alternatief’ van de route. Hoewel het ‘alternatief’ langs de camping loopt en dus makkelijk is op te pikken, gaat deze wel door de heuvels heen. Dit betekent dus meer klimmen, daar waar de hoofdroute langs de rivier de Rur loopt. In Linnich pakken we dan toch weer de hoofdroute op en komen niet lang daarna op de knooppuntenroute. Bij een van de punten stoppen we bij een picknicktafel om wat te eten. Bij een ander stoppen we even om wat knooppunten op te schrijven hoe we verder moeten.

Even kijken waar we heen moeten

Het blijkt hetzelfde punt te zijn waar we vorig jaar ook gestopt zijn. We schrijven wat knooppunten op hoe we verder willen rijden en wellicht toeval – of ook niet – maar de knooppunten die we vanaf hier volgen zijn exact dezelfde als die we vorig jaar ook gereden hebben vanaf dit punt. Rond 11.30 en na 70km fietsen komen we aan in Vlodrop. Hier stoppen we even bij de VVV om wat te drinken en te eten (stukje vlaai) en om een knooppunten kaart te kopen van de omgeving. We hebben nu namelijk geen kaart van de omgeving en het is toch wel handig om iets bij je te hebben. We hebben een soort dejavu gevoel als we bij Maasbracht opnieuw een knooppuntbordje missen en ergens totaal anders uitkomen dan we verwachten. Dit hadden we vorig jaar ook. We komen uiteindelijk op dezelfde weg uit als waar de camping van vorig jaar aan ligt. Nu stoppen we hier niet. Omdat het nog vroeg is en ongeveer 50 km naar Neerpelt (gokken we) besluiten we om door te rijden. We gaan de Maas over en in Wessem stoppen we bij een bankje om wat te eten. We bellen ook even naar Neerpelt om te vertellen dat we er vandaag al aankomen. Planning was eigenlijk om morgen in Neerpelt aan te komen. We rijden opnieuw verder via de knooppunten en willen op een bepaald stuk een stukje ‘doorsteken’ naar een andere route. Uiteraard gaat dit niet geheel goed en komen we op een andere weg dan gepland. Op zich is het niet zo’n probleem want we komen uit in Stamprooi en pikken vanaf hier de route weer op naar het kanaal. We hebben waarschijnlijk alleen wel een aantal kilometers extra gemaakt. Ondertussen begint de wind ook toe te nemen en begint het lichtjes te spetteren. De regen zet gelukkig niet door en de wind valt uiteindelijk wel mee. Zo kunnen we toch nog een gangetje van zo’n 18/19 km/u aanhouden. Bij het kanaal aangekomen gaan we naar de overkant en rijden op de zuidelijke oever. We rijden daar wat meer uit de wind en de bomen vangen de regen een beetje op. Langs het kanaal is het bekend terrein en om 16.15 komen we aan in Neerpelt. Morgen nemen we een rustdag en kunnen we een beetje plannen hoe we verder gaan rijden. De planning nu is om een stuk van het ‘Rondje van Vlaanderen’ te rijden en daarna de LF1 te nemen richting huis. Maar alles hangt een beetje af van de weersverwachting voor de komende dagen.

Knooppunten gevolgd vanaf Vlodrop naar Neerpelt: 72-73-75-74-27-36-37-40-42-33-21-20-25-91-90-89-87-09-08-211-203-204-202-241-224

Dag 18, donderdag 22 juli 2010: Neerpelt rustdag

Totaal 1387.34 km | Weer: bewolkt 24c Vandaag een lekkere rustdag gehad. Alle kleren gewassen. We hebben ook de route voor de komende dagen bekeken. De weersverwachting ziet er redelijk uit. Kans op een bui, de temperatuur zal zo rond de 22 – 24 graden blijven. Niet verkeerd. We steken door naar Brugge en vandaar rijden we via Zeeland terug naar huis. Planning is dat we er ongeveer een dag of 5 over doen.

Dag 19, vrijdag 23 juli 2010: van Neerpelt naar Lier

Vertrek: 09.05u | Aankomst: 17.00u | Afstand: 102.96 km | Totaal: 1490.30 km | Fietstijd: 5.50.19 | Gemiddelde: 17.63 km/u | Weer: bewolkt 22c Vanochtend een heel stuk later vertrokken dan we al die dagen gedaan hebben. Logisch want we hebben binnen in een lekker bed geslapen en zijn niet vroeg wakker geworden door alle geluiden en het ochtendlicht. Jan fietst de eerste 20km met ons mee tot het punt waar we de LF5 (Rondje van Vlaanderen) moeten oppikken. De eerste 20 km volgen we het “kanaal Herentals” totdat we bij een café komen. We drinken hier eerst een kopje koffie en nemen daarna afscheid, waarna wij onze weg vervolgen.

Opgebroken fietspad

Het eerste probleem komen we direct al tegen. Het routeboekje wat we geleend hebben geeft een andere route aan dan de bordjes aangeven. We volgen toch de route uit het boekje en uiteindelijk komen we toch weer op hetzelfde punt uit. Niet veel later volgen we het “kanaal Dessel-Schoten”. Hoewel we toch met zonnig weer vertrokken uit Neerpelt, rijden we toch steeds verder de bewolking in. Tegen 12u begint het dan ook te regenen en moeten we stoppen om even de regenjassen aan te trekken. We rijden door tot ongeveer 13u en stoppen in Turnhout bij een restaurant voor de lunch. We gaan lekker binnen zitten en nemen een kop koffie en een “foccacio (broodje) van de week”. De serveerster wist blijkbaar niet veel van het menu dat geserveerd werd want uiteindelijk komt de eigenaar even uitleggen wat er allemaal te eten valt. Als we na een klein uurtje weer verder gaan is het wel droog buiten maar behoorlijk afgekoeld. We trekken onze regenjassen weer aan om lekker warm te blijven. Deze kunnen we na een tijdje ook weer uit trekken omdat het warm genoeg is. De route die we rijden is lekker afwisselend. Soms langs het water, dan weer tussen de bossen. Wel blijkt dat de aangegeven route hier en daar behoorlijk afwijkt met wat er in het boekje staat. Blijkbaar is er in de loop der jaren het een en ander veranderd aan de route. De camping die we willen nemen ligt in Viersel. Als we daar aankomen blijkt deze camping ingeklemd te liggen tussen de snelweg en een provinciale weg. Aan alle kanten hoor je het verkeer. Hier willen we niet gaan staan en dus besluiten we door te rijden naar de jeugdherberg die een kleine 5km verder ligt. We bellen nog even om te vragen of ze plaats hebben, maar we horen dat het nummer niet klopt. Als we de routebordjes naar de jeugdherberg volgen en vragen aan wat mensen of we de goede kant opgaan, krijgen we tot onze verrassing te horen dat deze al een aantal jaren gesloten is. Lekker, bordjes staan er nog wel terwijl de jeugdherberg niet meer bestaat. Ook een B&B is niet in de buurt.

Gezellige terrasjes in Lier

Er zit dus niets anders op dan verder te rijden. Lier ligt maar een 8km verder en dus rijden we daar maar naar toe. Hier moeten zeker wel hotelletjes zijn. Iets voor vijven komen we in Lier aan en gaan op zoek naar de VVV. Zij kunnen ons gelukkig nog helpen en bellen eerst een B&B. Deze zit helaas vol en dus bellen ze een hotel voor ons of er nog plaats is. Dat is er nog en dus rijden we daar naartoe. We checken in en krijgen een zeer mooie moderne ruime kamer. Nadat we gedoucht hebben gaan we de stad in en lopen wat rond. We ploffen neer op een terrasje en drinken daar wat. Daarna gaan we naar een Italiaan en eten daar een heerlijke pizza.

Dag 20, zaterdag 24 juli 2010: van Lier naar Donk

Vertrek: 09.30u | Aankomst: 16.00u | Afstand: 83.39 km | Totaal: 1573.69 km | Fietstijd: 4.58.40 | Gemiddelde: 16.75 km/u | Weer: bewolkt 22c Vanochtend eerst lekker een uitgebreid ontbijt genomen in het hotel. De kamer was inclusief ontbijt en daar moesten we natuurlijk even gebruik van maken. Daarna naar boven, even omkleden en alle tassen naar beneden brengen. De fietsen die we in de garage van het hotel konden plaatsen staan er nog, dus we hangen onze tassen er aan. Nog even de sleutel inleveren en we kunnen verder. In Lier is er markt dus kunnen we niet door de stad heen fietsen. Nu gaat dat toch niet zo lekker, want het centrum van Lier is bestraat met grote kinderhoofdjes. We lopen dus de kant op waar we de route weer oppakken en gaan eerst even langs de super om wat inkopen te doen voor de rest van de dag. Om 9.30u zitten we dan uiteindelijk op de fietsen en vervolgen we onze tocht. We rijden vandaag de hele dag langs het water. Via het riviertje “de (Kleine) Nete” rijden we richting Mechelen. We rijden langs Mechelen via de “Beneden Nete” en de “Rupel” richting de rivier “de Schelde”. Langs de “Rupel” rijden we door kleine plaatsjes Terhagen, Boom en Niel. Blijkbaar hebben er in deze regio vele steenfabrieken gestaan, want bijna in elk plaatsje staat nog wel een schoorsteen of de overblijfselen van zo’n fabriek. Bij Tolhuis moeten we het pontje nemen nemen naar de overkant. We hebben geluk want we komen er net aan voor lunch tijd en dat zou betekenen dat het pont een uurtje stil ligt.

Pontje over de Schelde

Aan de overkant vervolgen we onze route langs “de Schelde”. Het fietspad volgt de rivier en dus slingert deze net zo door het landschap als de rivier. In Sint-Amands moeten we opnieuw het pont nemen naar de overkant. Hier hoeven we maar een 20 minuten te wachten. Ze varen hier keurig op tijdschema. We merken wel dat de wind wat aan het toenemen is. Af en toe is die pest wel pittig. Soms tegen, dan weer aan de zijkant. Hij lijkt een beetje in het NW te zitten. Niet echt een gunstige hoek als we later richting Nederland moeten. Dan hebben we hem wel schuin tegen. Door de wind rijden we wat vaker achter elkaar zodat Nicole wat uit de wind kan rijden. We kunnen best tempo blijven maken en dat heeft een oudere man ook door. Hij blijft achter ons plakken om zodoende ook uit de wind te rijden. Nicole is hier niet zo blij mee en gaat mij voorbij en gooit het tempo omhoog. Dit helpt niet want de man blijft achter ons hangen. Nicole gaat nog sneller rijden en rijdt zelfs van mij weg. Ik daarentegen ga langzamer rijden. De man raakt wat in verwarring want ik rij nu te langzaam. Hij gaat dus weer sneller rijden en gaat mij voorbij in achtervolging naar Nicole. Die gaat ook weer langzamer rijden zodat de man zelf alleen verder moet. Tegen 15.30u komen aan in de buurt van het recreatieterrein bij Donk. Hier gaan we de route af en rijden richting Donk. Als het goed is liggen hier verschillende campings en zou het geen probleem moeten zijn om een overnachting te regelen. Echter, ook hier blijkt dat vele campings vooral bestaan uit stacaravans. De eerste die we proberen stuurt ons al weg omdat ze geen plaatsen hebben voor tentjes. We worden doorverwezen naar een andere camping om de hoek en daar kunnen we wel terecht. We zetten onze tent op en nemen daarna een douche. Vervolgens vragen we aan een Nederlands stel of er een supermarkt in de buurt is. Die is er gelukkig en dus nemen we de fiets en rijden we door Donk. Maar voordat we dat kunnen doen krijgen we een biertje aangeboden door het Nederlandse stel. Zij zijn al sinds maart met de caravan onderweg en zijn nu langzaam op weg naar huis. Donk is echt een groot recreatiegebied met vele campings, kroegen en restaurants. Het ziet er gezellig uit en we zijn net een week te vroeg. Volgende week hebben ze hier feestweek met allerlei evenementen op en rond het Donkermeer.

Dag 21, zondag 25 juli 2010: van Donk naar Brugge

Vertrek: 08.30u | Aankomst: 14.15u | Afstand: 80.27 km | Totaal: 1653.96 km | Fietstijd: 4.48.24 | Gemiddelde: 14.88 km/u | Weer: half bewolkt 24c Na een banaantje en een ontbijtkoek stappen we op de fiets en moeten een stukje terugrijden om de route weer op te pakken. Van de eigenaresse van de camping hoorde we gisteren al dat we door Gent heen moeten en dat dat nog wel een druk kan zijn. Het is namelijk feestweek in Gent. We denken dat het wel mee zal vallen, we zijn tenslotte vroeg in de ochtend. Langs de “Schelde” fietsen we weer verder en komen tegen 11u in Gent aan.

Hier moeten we naar toe!

In Gent moeten we dwars door het centrum en daar lijkt wel of het feest net is afgelopen. Een grote puinhoop op straat van plastic bekertjes, karton. Fietsen is er niet bij en lopen eigenlijk ook niet. Tot je enkels sta je in de troep. Het valt niet mee om de juiste route te vinden. Omdat overal podia en tentjes staan kunnen we de route bordjes niet meer vinden. Via het kaartje in het routeboekje krijgen we een indruk hoe we moeten rijden en gaan richting het westen. Omdat het al tegen elf uur is stoppen in het centrum bij een tentje waar we wat koffie nemen en een tosti. De serveerster verteld dat het feest in Gent op sommige podia inderdaad nog maar net is afgelopen. Men mag hier namelijk de hele nacht doorgaan als men maar stopt om 9u in de ochtend. Op het terras waar we zitten zijn enkele jongelui aanwezig die behoorlijk aangeschoten zijn. Zij zijn dus de hele nacht doorgegaan. Na een half uurtje gaan we weer verder. We pikken de route weer op en rijden verder langs het “Kanaal van Gent naar Brugge” die overgaat in het “Kanaal Gent-Ooostende” richting Brugge. In Brugge moeten we van de route af om naar de camping te gaan. We pakken helaas een verkeerde afslag en moeten even zoeken en vragen naar de juiste richting. Die hebben we uiteindelijk te pakken en om 14.15 – lekker vroeg – zijn we al op de camping. Het veldje voor tentjes is nu al propvol, maar er is gelukkig nog plaats. We mogen de tent overal neerzetten op het veldje behalve waar een bordje ‘gereserveerd’ staat. We zetten de tent op, gaan douchen en daarna nemen we weer de fiets en gaan naar Brugge.

Op de grote markt in Brugge

In Brugge gaan we eerst naar de grote markt en nemen op het terras een biertje. We betalen hier wel de hoofdprijs voor en dus fietsen we wat door de stad en gaan daarna wat drinken op een ander terras. In 2006 zijn we voor een weekendje al eens in Brugge geweest en hebben toen heerlijk gegeten in een restaurantje. De naam en adres weten we niet meer, maar we denken wel dat we het nog kunnen vinden. Helaas lukt dat niet en na een 30 minuten rondfietsen besluiten we om toch maar een ander restaurant te nemen. We gaan uiteindelijk eten bij “Tijl Uilenspeigel”. Daarna gaan we terug naar de camping en duiken lekker vroeg in bed. Inmiddels begint het ook lichtjes te spetteren. Dat beloofd niet veel goeds voor morgen.

Dag 22, maandag 26 juli 2010: van Brugge naar Oud-Dorp (NL)

Vertrek: 07.00u | Aankomst: 17.00u | Afstand: 120.11 km | Totaal: 1774.07 km | Fietstijd: 7.37.57 | Gemiddelde: 15.73 km/u | Weer: bewolkt 21c Afgelopen nacht niet goed geslapen tegen een uur of drie worden we wakker door een hoop gesnurk uit de tent naast ons. Fijn! We vallen wel weer in slaap maar om 5.46u wordt ik door Nicole uit bed gehaald omdat het tijd is om te vertrekken. Dan weet ik de tijd nog niet en denk dat het een uurtje later is. Het begint ook wat te spetteren. Toch zijn we op tijd en hebben de tent ingepakt voordat het echt gaat regenen. Dat doet het dan uiteindelijk toch niet. Als we alles hebben ingepakt en op de fiets gehangen hebben zie ik pas dat het nog geen 7u is. Voordat we vertrekken schrijft Nicole nog even een briefje aan onze snurker met het vriendelijke verzoek om op een andere manier zijn vakantie te vieren en in ieder geval te stoppen met kamperen om zodoende het plezier van andere kampeerders niet te verstoren. Het briefje wordt voorzichtig in de tent geschoven. Benieuwd hoe zijn reactie zal zijn als hij die vindt. We zitten dus vandaag erg vroeg op de fiets. We rijden richting Brugge om daar de route te zoeken van de LF1 die we vanaf vandaag gaan volgen. Het is even zoeken maar uiteindelijk blijkt dat we gewoon de “Damse Vaart” moeten volgen. Via Damme en Sluis rijden we uiteindelijk naar Breskens. Hier moeten we het veer nemen naar Vlissingen. Inmiddels blijkt dat de wind niet gedraaid is zoals we gehoopt hadden. Die zit in het NW en waait pittig. Ook de zon is ver te zoeken. Onderweg naar Breskens stoppen we in een klein plaatsje bij een buurtsuper om wat broodjes en vleeswaren te kopen voor ontbijt en lunch.

Boot naar Vlissingen vanuit Breskens

Bij Breskens moeten we op het veer wachten en dat geeft ons de gelegenheid om wat broodjes te eten. Als we op het veer zitten betrekt de lucht en komt de regen met bakken uit de lucht. De twijfel slaat toe of we wel moeten doorrijden of dat we in Vlissingen op de trein stappen naar huis. In een krant lazen we de voorspelling voor de komende dagen en die ziet er niet zo heel best uit. Eigenlijk zou vandaag de beste dag zijn, maar met de regen die nu naar beneden komt en de pittige wind tegen (NW 4-5) hebben we niet zo veel zin om zo de vakantie te eindigen. In Vlissingen aangekomen blijkt zowaar het zonnetje door te breken en besluiten we om toch door te fietsen en niet de trein te pakken. Vanaf Vlissingen rijden we langs het kanaal naar Middelburg. Vlak voor Middelburg – als we even de route kwijt zijn – stoppen er twee Franse jongens bij ons met de vraag of we weten hoe ze in Amsterdam kunnen komen. Ze zijn 2 dagen geleden vertrokken vanuit de buurt van Parijs, zonder kaart . We vertellen ze dat ze het beste de LF1 kunnen volgen en in de buurt van Noordwijk of Haarlem moeten doorsteken naar Amsterdam. We willen in Middelburg nog even koffie drinken maar omdat net het zonnetje doorgebroken is zijn alle terrasjes vol. Een laatste plekje wordt net ingenomen. We rijden dan maar door en stoppen iets buiten Middelburg bij een kaasboerderij waar ze een terrasje hebben. Komt in feite mooi uit. Niet alleen verkopen ze er koffie maar ook broodjes kaas. En zoals te verwachten bij een kaasboerderij hebben ze er … kaas, in vele verschillende smaken. Daarna gaan we weer verder. Bij Breezand beginnen we aan de oversteek naar ‘Schouwen-Duiveland’ via de Oosterscheldedam. Hoewel de wind in kracht lijkt te zijn toegenomen, valt het nog best te fietsen. We rijden achter elkaar zodat ik Nicole wat uit de wind kan houden. Eenmaal de Oosterscheldedam over, volgen we de LF1. Alleen deze gaat een andere kant op dan in het routeboekje staat aangegeven. Blijkbaar is de route wat veranderd want nu rijden we door de duinen en wat meer langs de kust. Hoewel we het idee hebben meer kilometers te hebben gereden, is het een hele mooie route die slingerend door de duinen gaat. Uiteindelijk komen we in Renesse uit, de plaats waar de kamperende jeugd van Nederland moet zijn. Renesse is een groot uitgaansgebied met tientallen kroegen en restaurants. Ook is er kermis in het centrum rond de kerk (letterlijk) en we moeten een stukje lopend verder omdat we er gewoon fietsend niet door kunnen komen.

Op de Brouwersdam

Vanaf Renesse fietsen we verder richting de Brouwersdam. Ondertussen worden we ingehaald door “Team Baguette”. Drie jongens op de fiets – we denken Fransen – waarvan de laatste twee stokbroden onder z’n snelbinders heeft die er bijna afvallen. Ze rijden achter elkaar en hebben het tempo er goed inzitten. Als we eenmaal op de Brouwersdam fietsen lijkt het wel nog harder te waaien. Weer rijden we achter elkaar en met een gangetje van zo’n 14km/u rijden we over de dam naar de overkant. “Team baguette” is inmiddels uit elkaar geslagen door de wind. De jongen met de stokbroden halen we dan ook halverwege al in en ook de tweede gaan we voorbij. De laatste staat al aan het einde van de dam te wachten en staat een beetje mistroostig z’n hoofd te schudden als hij ziet dat z’n maten door ons zijn ingehaald. Aan het eind van de dam rusten we even uit en drinken wat. Het zweet druppelt van mijn voorhoofd. We zijn inmiddels op ‘Goeree-Overflake’ en fietsen door naar Oud-Dorp. Hier moeten ook voldoende campings zitten. Aangekomen in Oud-Dorp zien we alleen geen bordjes staan die campings aangeven. We vragen het nog aan een oude dame, alleen die weet wel dat er zat zijn maar de exacte richting kan ze niet echt aangeven. Dus rijden we maar naar het centrum en gaan naar de VVV. Kleine rustige campings zijn er wel, maar zitten allemaal vol. Dus wordt het een wat grotere camping aan de andere kant van het dorp. Aangekomen op de camping is er genoeg plaats. Voordat we de tent opzetten nemen we eerst een paar biertjes in de kantine. Het was een lange en vermoeiende dag. Daarna tent opzetten, douchen en gaan eten koken. Als we bezig zijn het eten klaar te maken komt er een grote groep Slowaken aan op de fiets. Althans eerst stoppen er twee busjes met aanhanger en twee mannen kijken om zich heen. Daarna halen ze allerlei bagage uit de bus en gooien hier en daar wat neer, naar wat later blijken tentjes te zijn. Niet lang daarna druppelen de eerste fietsers binnen. Het is een komisch gezicht hoe iedereen door elkaar heen loopt en praat en uiteindelijk per tweetal de tentjes waarin ze slapen aan het opzetten zijn. Vreemd genoeg blijven er nog wat tenten onopgezet. Dat klopt, want tegen de tijd dat het rond 21u begint te schemeren komt er nog een groepje van 9 fietsers aan. Zij moeten ook snel de tentjes opzetten voordat het helemaal donker wordt. Niet alleen dat, er moet ook nog gegeten worden en ieder moet voor zichzelf eten klaarmaken. De een doet dat wel, de ander haalt uit zijn of haar koffer het een en ander om te nuttigen. De groep bestaat uit wat mensen van onze leeftijd maar ook wat jongere mensen. Aan een van hun vragen we waar ze vandaan komen, waar ze naar toe gaan en hoeveel kilometers ze rijden per dag. Het blijken twee groepen te zijn waarvan er eentje morgen naar huis gaat. Ze fietsen zo’n 80-90 km per dag, vertrekken iedere ochtend vroeg en moeten dan zelf de route vinden. Tegen de tijd dat ze allemaal hun tentje hebben opgezet en hebben gegeten is het dus echt donker. Voor ons ook een reden om de slaapzak in te kruipen. Morgen de laatste dag.

Dag 23, dinsdag 27 juli 2010: van Oud-Dorp naar Voorhout

Vertrek: 08.30u | Aankomst: 15.30u | Afstand: 103.11 km | Totaal: 1877.18 km | Fietstijd: 5.55.03 | Gemiddelde: 17.42 km/u | Weer: bewolkt 21c We zijn al vroeg wakker. De ene groep Slowaken die vandaag naar huis zou gaan moest om 5.30u de tenten al inpakken en dat ging met het nodige commentaar. Toch vallen we weer in slaap en om 7.30 staan we toch maar op. Laatste keer dat we deze vakantie de tent inpakken. We kopen in het supermarktje op de camping direct wat broodjes en drinken voor de lunch en stappen daarna op de fiets. We volgen nog steeds de LF1 en de route bordjes hadden we gisteren al in de buurt van de camping gezien. Na de Haringvlietdam missen we alleen weer een bordje want al snel hebben we het gevoel dat we verkeerd rijden. Uiteindelijk moeten we uitkomen in Brielle en dus volgen we dan maar de gewone fietsbordjes. Ook deze brengen ons waar we moeten zijn en in Brielle pikken we de LF1 weer op. Bij Maassluis moeten we het veer nemen naar de overkant. Daarna fietsen we langs de “Nieuwe Waterweg” naar Hoek van Holland. We volgen het water helemaal tot aan Hoek en komen ook langs de waterkering in de Nieuwe Waterweg. Het is een imposant kunstwerk.

Duinen nabij Wassenaar, bijna thuis.

Bij Hoek van Holland rijden we via de duinen langs Monster naar Loosduinen. Onderweg stoppen we nog even bij een bankje om onze broodjes te eten. Het is niet echt een succes want we zitten net niet uit de wind, plus het begint zowaar weer wat licht te spetteren. Dus snel op de fiets en verder. Scheveningen aangekomen rijden we langs de haven. Leuk is dat we daarna dwars door Scheveningen (Scheveningse bosjes) rijden langs mooie statige herenhuizen en door brede lanen. We waren hier nog nooit eerder geweest. Uiteindelijk komen we uit bij de voor ons bekende watertoren in de duinen. Vanaf hier is het een makkie en hoeven we geen route meer te volgen. Dit stuk hebben we al zo vaak gereden. Via Katwijk en Noordwijk komen we om 15.30 aan in Voorhout en zijn weer thuis. We zetten de fietsen in de tuin, alle tassen binnen en nemen daarna een lekker biertje. Vervolgens nemen we een lekkere douche en gaan even op bed liggen. Twee uur later worden we wakker! Om de vakantie af te sluiten gaan we nog lekker uit eten in het dorp. Ook deze fietsvakantie is weer zeer geslaagd. Veel kilometers gereden en geen problemen met de fiets gehad, zelfs geen lekke banden. Totaal hebben we 1877.18 km gereden over 22 fietsdagen, met een gemiddelde van 85.33 km per dag. We hebben in totaal 116u, 14m op de fiets gezeten, met een gemiddelde van 5u en 17 minuten per dag. Gemiddelde snelheid was 14.85 km/u.

11367 Hits Totaal 1 Hits Vandaag